شورای شهر اردبیل؛ زندگی اعضا در جزیره‌های اختصاصی!

اردبیل - این است رنجی که می‌کشیم؛ حتی آنجا که جمعی از متخصصین گرد هم می‌آیند، به علت فقدان روحیه کار تیمی، هرکدام در جزایر جداگانه و اختصاصی به کار خود مشغول‌اند و باوجود مجمعی از متخصصین، اما برآیند چندان مثبتی نصیب شهر نمی‌شود.

علی سعیدی کاندیدای ششمین دوره انتخابات شورای شهر اردبیل؛  حرف آور : این است رنجی که می‌کشیم؛ حتی آنجا که جمعی از متخصصین گرد هم می‌آیند، به علت فقدان روحیه کار تیمی، هرکدام در جزایر جداگانه و اختصاصی به کار خود مشغول‌اند و باوجود مجمعی از متخصصین، اما برآیند چندان مثبتی نصیب شهر نمی‌شود.

شوراهای اسلامی شهر و روستا به‌عنوان نهادی برخاسته از بطن مردم و جامعه مولود تصمیم‌ها، فکر و تلاش آحاد مختلف جامعه است و اعضای شورا به‌عنوان نمایندگان مردم در راستای رفع مسائل و مشکلات موجود شهری فعالیت می‌کنند.

این نهاد مدنی به‌عنوان یک عنصر از مدیریت شهری، نقش قابل‌توجهی را در اداره شهر برعهده‌گرفته است.

اما یکی از مؤلفه‌هایی که در انتخاب اعضای این نهاد توسط مردم به گفتمانی برای انتخاب درست بدل می‌شود حضور چهره‌های تخصصی در رأس این نهاد است.

تخصص در حوزه شهرسازی، اقتصاد شهری، حقوق، مدیریت فرهنگی و مسائل جامعه‌شناختی و…، که در کنار تعصب قومی، قبیله‌ای که حداقل در انتخابات شورای شهر در اردبیل مدنظر است از شروط اصلی انتخاب افراد برای حضور در این پارلمان مدنی است.

اما مؤلفه‌های فوق‌الذکر که به‌عنوان اصل اساسی در انتخابات مطرح می‌شود پاشنه آشیلی به نام تعهد، اتحاد، کار تیمی و همدلی دارد.

مرور کارنامه ادوار مختلف شورای شهر اردبیل هم به‌خوبی نشان می‌دهد که پاشنه آشیل و نقطه‌ضعف بزرگ این نهاد مردمی عدم تعهد و البته اختلاف و چنددستگی در بین اعضا است.

به اذعان خیلی‌ها، منتخبین شورای پنجم، تخصصی‌ترین اعضا در بین منتخبین ادوار ۵ گانه بودند که توانستند در برهه انتخاباتی، با شعار تخصص گرایی نظر عموم را با خود همراه سازند؛ حضور تعداد زیادی از مهندسان و شهرسازان کارکشته استان، چهره‌های فرهنگی باسابقه درخشان کار فرهنگی و نیز حضور دو بانو به‌عنوان نمایندگان بانوان شهر و نیز چهره‌هایی که در حوزه بازار و اقتصاد سابقه طولانی داشتند در بین اعضای پارلمان محلی اردبیل، نویدبخش اتفاقات ویژه برای شهر و شهروندان بود.

اما هرچه زمان گذاشت تصورات مردم هم آرام‌آرام رنگ باخت. اختلافات و درگیری‌های غیر کاری، باندبازی و سیاسی‌کاری در بین اعضا و ده ها اتفاقات حاشیه‌ای دیگر باعث شد تا متخصصین حوزه شهری رفته‌رفته در انزوا بمانند.

بحث انتخاب شهردار از طریق فراخوان عمومی، مخالفت‌ها و حمایت‌های غیرمتخصصانه از شهرداری، اختلافات و درگیری‌های بین اعضا که در فضای مجازی نیز پرحاشیه شد، به‌خوبی نشان داد که صِرف تخصص همیشه نمی‌تواند کارساز باشد.

شاید داشتن تخصص لازمه انجام یک کار خوب باشد اما قطعاً کافی نیست؛ این موضوع به‌ویژه در یک تیم و گروه بیشتر نمایان می‌شود.

باید اذعان کرد که پیوند تخصص و تعهد به استفاده درست از این تخصص و ارائه کار تیمی، در کنار اتحاد و همدلی بین اعضا، می‌تواند یک تیم و گروه را به سرمنزل مقصود برساند.