حمایت از خبرنگار به آرشیو می رود

همیشه و در صحنه‌های مختلف جامعه گروهی هستیم که مثل سایه با  مردم و مسئولین در میدان حرکت میکنیم ولی کسی ما را نمی‌بیند اما با عشقی که به کار خود داریم، بهترین صحنه‌ها را برای مخاطبان خود مخابره میکنیم.

حرف آور؛ مهردادعاصمی: همیشه و در صحنه‌های مختلف جامعه گروهی هستیم که مثل سایه با  مردم و مسئولین در میدان حرکت میکنیم ولی کسی ما را نمی‌بیند اما با عشقی که به کار خود داریم، بهترین صحنه‌ها را برای مخاطبان خود مخابره میکنیم.

نگارنده ی اتفاقات تلخ و شیرین مردمان این دیارهستیم،باشادی مردم  می خندیم و باگریه شان می گرییم،غصه ها و مشکلات مردم درچهره هایمان غم حرکت میکند،پایمال شدن حق مردم خونمان را به جوش می آورد وتصویر کشیدن فقر و محرومیت امانمان را میبرد.

گاهی برای بیان حقایق با بی مهری مسئولین،گاهی درمیانه راه شکست میخوریم ولی بازهم با قدم هایی استوارتر و محکم تر ازروز گذشته به فعالیت خود ادامه می دهیم چراکه برای ما جز عشق به کار،چیز دیگری معنا ندارد.

بازهم روز۱۷ مردادماه روزخبرنگار از راه رسیده؛روزی که قرار است خبرنگاری و روزنامه نگاری مورد توجه قرارگرفته و از زحمات آن‌ها تجلیل شود،روزی که فقط یک روز است ولی یک دنیا حرف است.

در این روز هر کس که ما را بشناسد پیام تبریک می فرستد بدون اینکه از مشکلات ما اطلاع داشته باشند،دردهای قشر خبرنگار زیادند و درمان کم !نمی دانیم که آیا این حق را داریم که دردهایمان را بنویسیم یا نه ؟به هر حال فرصت خوبی است که از آلام خبرنگار بنویسیم هر چند که نمی دانیم گوش شنوایی هست یا نه ؟

مراسم روز خبرنگار امسال از دیدگاه یک خبرنگار فراز و نشیب‌های مختلفی داشت؛ عدم حضور  مدیران ادارات در محل برگزاری مراسم و عدم توجه به خبرنگاران. تعدادی از مسئولین هستند بعد از مرداد ماه به پایان رسید.

انگار که حرف از خبرنگاران و حمایت آن‌ها هم به آرشیو می‌رود تا مردادماه سال بعد از راه برسد و حرف از حمایت خبرنگاران از کمد ذهن، گفتار و رفتار بیرون بیاید و از این قشر یاد شود.

امسال روز خبرنگار مصادف با عزاداری اباعبدالله الحسین شده و شاید همین باعث شد غربت خبرنگاران بیشتر باشد.

خبرنگاران تمام سال را به انعکاس اخبار مجموعه‌های مختلف صرف می‌کنند و اگر این اخبار منعکس نشود کسی نمی‌داند نهادهای مختلف چه اقداماتی انجام داده‌اند.

از این رو خبرنگاران جهاد می‌کنند، مدیرانی که انتظار داشتیم حداقل با ارسال پیام از خبرنگار حوزه خود تشکر کنند،این کار را انجام ندادند و این موضوع جای گلایه دارد و باید این قصور به نوعی جبران شود.

متاسفانه متولیان امر سطح توقعات خبرنگاران را پایین آورده‌اند که جای خجالت دارد، ما حمایتی نمی‌بینیم خبرنگاران جایگاه ندارد

متاسفانه در جریان رسانه‌ای استان شاهد استثمار خبری هستیم و وضعیت خجالت آور است.افرادی هستند که رسانه‌ای بودند و اکنون دست اندر کار شده‌اند، این افراد باید وضعیت مجموعه رسانه‌ای استان را پیگیری کنند انتظار ما بیشتر است و امیدواویم کم کاری‌ها جبران شود.